Blues Boulevard heeft einde 2008 deze onvoorwaardelijke live-CD van twee Texaanse bluesrockers heruitgebracht onder dezelfde titel, maar met aangepaste artwork. Zoals meestal met onze rakkers van Music Avenue, oogt deze fraaier dan de originele inlegjes.

De plaat werd live opgenomen in de Blue Cat Blues Club in Dallas, in het Deep Ellum district. Zoals het daar ter plaatse gedigitaliseerd werd, kwam de muziek op CD terecht, zonder je minste dub, overdub of correctie.
Op Jim Suhler en Alan Haynes kan je rekenen, als het er op aan komt van ongecompliceerde dansbare Texas-blues en southern rock te spuien voor een publiek dat gekomen is om een hectische werkweek te vergeten. En de vaste ritme sectie van Suhler’s Monkey Beat heeft hier ook veel mee te maken. Carlton Powell op de bass en Paul Hollis op drums zijn niet van aard om bij de pakken te gaan zitten, en zijn het gedroomde team om een dijk van een live-bluesrock sessie mee in te blikken in één heftige ruk en zonder terugblikken.

De song waarmee het duo aftrapt is Suhler’s “Too Poor to Die” met een stevige rock beat en met een sarcastische tekst die kan tippen aan die van die andere illustere Texaan, Lightnin’ Hopkins. De songs worden afgewisseld door Suhler en Haynes gezongen. Een constante rode draad doorheen de ganse CD zijn de scheurende slide gitaar van Jim versus Alan. Stratocaster rules. In de keiharde shuffle “Knockin’ On My Door”  komt het zelfs tot een heus duel tussen beide gitaristen.

Maar het mooiste vind ik Suhler’s versie van de ‘bluesmaster of the ‘caster’ Jimi Hendrix’s “Are You Experienced”. Jim voegt er iets aan toe met zijn cover, wat zelden het geval is met Hendrix-remakes. En dan vooral in de semi-akoestische versie, zoals ze op deze CD voorkomt, alleen al omdat het zo onverwacht uitzonderlijk is dit hoogstandje van electrische gitaarinventiviteit te horen spelen op een ouwe afgeragde National steel. Meestal sluit Suhler zijn concerten af met een Strat-versie van het nummer. Eén maal mocht ik het genoegen smaken getuige te zijn van zijn resophonische interpretatie van dit nummer in 2007 in de Blauwe Wolk. In kleinere zalen doet hij wel eens wat akoestischer.

Hoewel dit niet hét definitieve live-album is van Jim Suhler, is het toch vooral voor de fans van Jim een schijfje om te hebben en te luisteren. Het is een geweldig “stay awake”-ceedeetje voor de nachtelijke ritten van concert naar huis toe, die roadtest heb ik al uitgevoerd. En nu dus terug héél makkelijk te verkrijgen via Blues Boulevard.

 

witteMVS